Κόιντος ο Σμυρναίος

(4ος αι. μ.Χ.). Επικός ποιητής από τη Σμύρνη. Έγραψε ένα ποίημα με τίτλο Τα μεθ’ Όμηρον ή Παραλειπόμενα Ομήρου, το οποίο απαρτιζόταν από 14 βιβλία και περιέγραφε τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην περίοδο μεταξύ του τέλους της Ιλιάδας και της αρχής της Οδύσσειας. Επονομάστηκε και Καλαβρός, διότι το μόνο του χειρόγραφο βρέθηκε το 1450 από τον Έλληνα καρδινάλιο Βησσαρίωνα στην Καλαβρία της Ιταλίας. Ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του Σμυρναίο, καθώς, όπως έγραφε στο 12o βιβλίο του, το ποιητικό ταλέντο τού δωρίστηκε από τις Μούσες, όταν έβοσκε πρόβατα στη Σμύρνη. Το έπος αποτελείται από 8.769 δακτυλικά εξάμετρα σε επική διάλεκτο και καθένα από τα 14 βιβλία τιτλοφορείται Λόγος. Το ύφος του μιμείται το ομηρικό πρότυπο, όμως η γλώσσα είναι ατελής, ενώ είναι εμφανής η έλλειψη έμπνευσης και εσωτερικής ενότητας. Σε ορισμένα σημεία της αφήγησής του, ο Κ. ο Σ. φαίνεται να απομακρύνεται από όλες τις γνωστές πηγές και να αλλοιώνει την παράδοση. Αναφορικά με το πρόβλημα αυτό (αν δηλαδή άντλησε την ύλη του απευθείας από τους κυκλικούς ποιητές ή από μυθογραφικά συγγράμματα), ο Γερμανός φιλόλογος Χέιν διατύπωσε τη γνώμη ότι ο ποιητής είχε υπόψη του και την Αινειάδα του Βιργιλίου, ενώ ο Κόιντελ υποστήριξε ότι είχε επηρεαστεί από τα κείμενα του Οβίδιου και του Σενέκα. Παρά τις έρευνες, το πρόβλημα δεν είναι δυνατόν να λυθεί οριστικά, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της παράδοσης των κυκλικών ποιητών έχει χαθεί. Το κείμενο του Κ. του Σ. εκδόθηκε στη Λειψία από τον Α. Ζίμερμαν το 1891.